Berdintasunaren, duintasunaren eta errespetuaren aldeko dei globala

Urtero, maiatzaren 17an, LGTBI+fobiaren aurkako Nazioarteko Eguna ospatzen da. Data hori funtsezkoa da lesbianek, gayek, transek, bisexualek, intersexualek eta beste identitate disidenteek mundu osoan dituzten indarkeriak, diskriminazioak eta oztopoak ikusarazteko.

Egun hau ez da keinu sinboliko hutsa. Ekintza eta kontzientzia kolektiborako premiazko deia da. 1990eko maiatzaren 17a gogoratzen du, Osasunaren Mundu Erakundeak homosexualitatea gaixotasun mentaltzat hartzeari utzi zion eguna. Lorpen historikoa, bai, baina ez nahikoa. Izan ere, diskriminazioa ez zen ebazpen batekin desagertu: eskoletan, sare sozialetan, kontsultategi medikoetan, lan legeetan eta eguneroko iruzkinetan ere irauten du.

ILGA (Lesbiana, Gay, Bisexual, Trans eta Intersexen Nazioarteko Elkartea) bezalako nazioarteko erakundeen arabera, oraindik 60 herrialde baino gehiago daude sexu bereko pertsonen arteko harremanak kriminalizatzen dituztenak, eta beste herrialde askotan diskriminazioa legezkoa edo de facto toleratua da. Trans pertsonek, bereziki, muturreko indarkeria- eta bazterketa-mailak jasaten dituzte, eta langabezia-tasak, pobrezia-tasak eta hilketak batez bestekoa baino askoz handiagoak dira.

Zenbait herrialdetan legegintza- eta kultura-arloko aurrerapenak lortu diren arren, legegintza- eta kultura-aurrerapenak gorabehera, erabateko berdintasuna oraindik ez da errealitate bat. Nola hitz egin benetako inklusioaz milaka gazte nor diren esateko beldur badira? Nola hitz egin askatasunaz trans askok lan duina edo arreta mediko egokia jasotzen ez dutenean? Nola lortu “ondo gaudela” esatea gorroto-krimenak erregistratzen jarraitzen bada?

Zergatik da beharrezkoa egun hau?

  • Armairutik irtetea ekintza ausarta delako.
  • Izan ere, oraindik badira bullying-ari aurre egin behar dioten nerabeak, beren orientazio edo identitateagatik.
  • Gaixo ez dagoena “sendatu” nahi duten “konbertsio-terapiak” daudelako.
  • LGTBI+ pertsona askok ezkutatzen jarraitzen dutelako nor diren beldurragatik.
  • Eta harrotasuna isiltasun, bazterketa eta indarkeria mendeetako erantzun politikoa delako.
  • …

LGTBI+fobiaren aurkako Nazioarteko Eguna ospatzea ez da keinu sinboliko bat: aukera bat da gogoeta egiteko, hezteko, laguntzeko, justiziaz legeak egiteko eta pertsona guztiak askatasunez eta beldurrik gabe bizi ahal izango diren gizarte bat eraikitzeko.

Data horrek, gobernuei eta erakundeei ez ezik, komunikabideei, enpresei, eskolei eta informatzeko, enpatizatzeko eta jarduteko aukera duen pertsona bakoitzari ere eragiten die.

Giza eskubideen aldeko borrokak ez du iraungitze-datarik. Horregatik, maiatzaren 17 honetan — eta egunero — funtsezkoa da ahotsa altxatzen jarraitzea, ez bakarrik isilaraziak izan direnengatik, baita etorkizuneko belaunaldiengatik ere, beldurrik gabe eta harrotasunez haztea merezi baitute.

Etiketak: ,